ਧਰਮ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ ਸ਼ਰਮਾ ਦਾ ਜਨਮ ਪੁਸ਼ਕਰ, ਰਾਜਸਥਾਨ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਬ੍ਰਾਹਮਣ ਪਰਿਵਾਰ ਵਿੱਚ ਹੋਇਆ—ਇਹ ਸ਼ਹਿਰ ਹਿੰਦੂ ਧਰਮ ਦੇ ਸਭ ਤੋਂ ਪਵਿੱਤਰ ਸਥਾਨਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਮੰਨਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਉਸਦਾ ਪਿਤਾ ਇੱਕ ਹਿੰਦੂ ਪੁਰੋਹਿਤ ਸੀ, ਅਤੇ ਸ਼ਰਮਾ ਨੇ ਰਸਮਾਂ, ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ ਜਾਪ ਅਤੇ ਧਾਰਮਿਕ ਆਚਾਰ ਵਿੱਚ ਪਲ੍ਹਿਆ। ਪੰਡਿਤ ਧਰਮ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ ਸ਼ਰਮਾ ਇੱਕ ਕਵੀ, ਅਦਾਕਾਰ ਅਤੇ ਸੰਸਦ ਮੈਂਬਰ ਵਜੋਂ ਪ੍ਰਸਿੱਧ ਹੋਏ। ਪਰ ਇਸ ਸਫਲਤਾ ਦੇ ਪਿੱਛੇ ਇੱਕ ਆਤਮਕ ਭੁੱਖ ਸੀ। ਯੇਸ਼ੂ ਨਾਲ ਉਸਦੀ ਅਚਾਨਕ ਮੁਲਾਕਾਤ, ਪਹਾੜ ਉੱਤੇ ਦੇ ਉਪਦੇਸ਼ ਰਾਹੀਂ ਅਤੇ ਇੱਕ ਦਿਵਿਆ ਦਰਸ਼ਨ ਨਾਲ, ਸਭ ਕੁਝ ਬਦਲ ਗਿਆ। ਬਾਈਬਲਾਂ ਨੂੰ ਸਾੜਨ ਤੋਂ ਲੈ ਕੇ ਮਸੀਹ ਦਾ ਪ੍ਰਚਾਰ ਕਰਨ ਤੱਕ, ਸ਼ਰਮਾ ਦੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਇਸ ਗੱਲ ਦੀ ਸ਼ਕਤੀਸ਼ਾਲੀ ਗਵਾਹੀ ਬਣੀ ਕਿ ਯੇਸ਼ੂ ਕੋਈ ਵਿਦੇਸ਼ੀ ਨਹੀਂ—ਪਰ ਭਾਰਤ ਦੀ ਆਤਮਿਕ ਲਾਲਸਾ ਦੀ ਸੱਚੀ ਪੂਰਤੀ ਹੈ।

ਪੁਸ਼ਕਰ ਦੀਆਂ ਧਾਰਮਿਕ ਰੀਤਾਂ ਵਿੱਚ ਪਲ੍ਹਦਿਆਂ, ਸ਼ਰਮਾ ਨੇ ਜੋ ਖਾਲੀਪਣ ਦੇਖਿਆ, ਉਸ ਨਾਲ ਉਹ ਨਿਰਾਸ਼ ਹੋ ਗਏ। ਕਾਲਜ ਦੇ ਸਮੇਂ ਦੌਰਾਨ, ਜਦੋਂ ਉਹ ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ ਸਾਹਿਤ ਪੜ੍ਹ ਰਹੇ ਸਨ, ਸ਼ਰਮਾ ਨੇ ਮੱਤੀ ਦੇ ਸੁਸਮਾਚਾਰ ਵਿੱਚੋਂ ਪਹਾੜ ਉੱਤੇ ਦੇ ਉਪਦੇਸ਼ ਨਾਲ ਮੁਲਾਕਾਤ ਕੀਤੀ। ਉਹ ਸ਼ਬਦ ਉਸ ਦੇ ਦਿਲ ਨੂੰ ਗਹਿਰਾਈ ਨਾਲ ਛੂਹ ਗਏ। ਜਦੋਂ ਉਹ ਪੜ੍ਹ ਰਿਹਾ ਸੀ, ਉਸ ਨੂੰ ਇੱਕ ਦਰਸ਼ਨ ਹੋਇਆ—ਇੱਕ ਆਵਾਜ਼ ਅਤੇ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ ਨੇ ਕਿਹਾ: "ਮੈਂ ਉਹ ਹਾਂ ਜਿਸ ਦੀ ਤੂੰ ਬਚਪਨ ਤੋਂ ਖੋਜ ਕਰ ਰਿਹਾ ਹੈ।" ਹੈਰਾਨ ਅਤੇ ਉਲਝੇ ਹੋਏ, ਉਹ ਉੱਤਰ ਲੱਭਣ ਲੱਗ ਪਏ। ਉਸਨੇ ਆਪਣੇ ਕੈਥੋਲਿਕ ਕਾਲਜ ਦੇ ਪ੍ਰਿੰਸੀਪਲ ਅਤੇ ਪਾਦਰੀਆਂ ਨਾਲ ਗੱਲ ਕੀਤੀ, ਪਰ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਜਵਾਬ ਉਸਨੂੰ ਸਿਰਫ਼ ਰਸਮਾਂ ਵਰਗੇ ਲੱਗੇ। ਨਿਰਾਸ਼ ਹੋ ਕੇ, ਸ਼ਰਮਾ ਨੇ ਬਗਾਵਤ ਕਰ ਦਿੱਤੀ—ਉਸਨੇ ਬਾਈਬਲਾਂ ਨੂੰ ਫਾੜ ਦਿੱਤਾ ਅਤੇ ਸਾੜ ਦਿੱਤਾ, ਇਹ ਸੋਚਦਿਆਂ ਕਿ ਮਸੀਹੀ ਧਰਮ ਸਿਰਫ਼ ਇੱਕ ਹੋਰ ਵਿਦੇਸ਼ੀ ਧਰਮ ਹੈ ਜੋ ਭਾਰਤੀਆਂ ਨੂੰ ਬਦਲਣਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਕਈ ਸਾਲ ਬੀਤ ਗਏ। ਉਸਨੇ ਆਸ਼ਾ ਨਾਲ ਵਿਆਹ ਕੀਤਾ, ਜੋ ਇੱਕ ਭਗਤ ਮਸੀਹੀ ਸੀ। ਇੱਕ ਦਿਨ, ਉਸਨੂੰ ਉਸਦੀ ਕਿਤਾਬ *ਵਿਥ ਆਰ ਵਿਦਆਉਟ ਕਰਾਇਸਟ* (ਸਾਧੂ ਸੁੰਦਰ ਸਿੰਘ) ਮਿਲੀ। ਜਦੋਂ ਉਹ ਪੜ੍ਹ ਰਿਹਾ ਸੀ, ਉਸਨੂੰ ਯੇਸ਼ੂ ਨੇ ਕਿਹਾ: "ਧਰਮ ਪ੍ਰਕਾਸ਼, ਮੇਰੇ ਪੁੱਤ, ਤੂੰ ਕਿੰਨਾ ਸਮਾਂ ਮੈਨੂੰ ਤੰਗ ਕਰਦਾ ਰਹੇਗਾ? ਮੈਂ ਫਿਰ ਵੀ ਤੈਨੂੰ ਪਿਆਰ ਕਰਦਾ ਹਾਂ।" ਇਹ ਸੁਣ ਕੇ ਉਹ ਜ਼ਮੀਨ ’ਤੇ ਡਿੱਗ ਪਿਆ ਅਤੇ ਰੋਣ ਲੱਗ ਪਿਆ। ਉਹੀ ਯੇਸ਼ੂ ਜਿਸ ਨੇ ਪਹਾੜ ਉੱਤੇ ਉਪਦੇਸ਼ ਦਿੱਤਾ ਸੀ, ਹੁਣ ਉਸ ਨਾਲ ਜੀਉਂਦੇ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਵਜੋਂ ਬੋਲ ਰਿਹਾ ਸੀ। 1976 ਵਿੱਚ, ਸ਼ਰਮਾ ਨੇ ਗੁਪਤ ਤੌਰ ਤੇ ਬਪਤਿਸਮਾ ਲਿਆ। ਉਸਨੇ ਰਾਜ ਸਭਾ ਦੀ ਆਪਣੀ ਰਾਜਨੀਤਿਕ ਪੋਜ਼ੀਸ਼ਨ ਤੋਂ ਅਸਤੀਫ਼ਾ ਦੇ ਦਿੱਤਾ—ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਯੇਸ਼ੂ ਦਾ ਪਾਲਣ ਕਰਨ ਲਈ, ਚਾਹੇ ਉਸਦੀ ਸ਼ੋਹਰਤ, ਦਰਜਾ ਜਾਂ ਸੁਰੱਖਿਆ ਕਿਉਂ ਨਾ ਖੋ ਜਾਣ। ਜੋ ਵਿਅਕਤੀ ਪਹਿਲਾਂ ਮਸੀਹੀ ਧਰਮ ਦੇ ਖਿਲਾਫ਼ ਲੜਦਾ ਸੀ, ਉਹ ਹੁਣ ਇਸਦਾ ਸਭ ਤੋਂ ਸੱਚਾ ਭਾਰਤੀ ਗਵਾਹ ਬਣ ਗਿਆ।

ਮਸੀਹ ਵਿੱਚ ਆਪਣੇ ਜਨਤਕ ਪ੍ਰਤੀਬੱਧਤਾ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਧਰਮ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ ਸ਼ਰਮਾ ਭਾਰਤ ਭਰ ਵਿੱਚ ਸੁਸਮਾਚਾਰ ਦੇ ਸ਼ਕਤੀਸ਼ਾਲੀ ਪਰ ਨਿਮਰ ਪ੍ਰਚਾਰਕ ਬਣੇ। ਉਹ ਇੱਕ ਸੁਨੇਹਾਬਰ ਵਜੋਂ ਰਾਜਸਥਾਨ, ਦਿੱਲੀ ਅਤੇ ਮਹਾਰਾਸ਼ਟਰ ਵਰਗੀਆਂ ਥਾਵਾਂ ’ਤੇ ਯਾਤਰਾ ਕਰਦੇ ਰਹੇ। ਇੱਕ ਕਵੀ ਅਤੇ ਵਕਤਾ ਵਜੋਂ ਉਸਦਾ ਪਿਛੋਕੜ ਉਸਨੂੰ ਵਿਲੱਖਣ ਸੰਚਾਰਕ ਬਣਾਉਂਦਾ ਸੀ। ਉਹ ਸਿਰਫ਼ ਧਰਮਸ਼ਾਸਤਰ ਤੋਂ ਨਹੀਂ, ਪਰ ਆਪਣੇ ਦਿਵਿਆ ਅਨੁਭਵ ਤੋਂ ਬੋਲਦੇ ਸਨ—ਜਿਸ ਵਿਚ ਉਸਦਾ ਦਿਲ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੇ ਪਿਆਰ ਨਾਲ ਬਦਲ ਗਿਆ ਸੀ।

ਉਸਦੇ ਉਪਦੇਸ਼ ਦੇ ਤਿੰਨ ਮੁੱਖ ਵਿਸ਼ੇ ਸਨ:

• ਯੇਸ਼ੂ ਸਤਗੁਰੂ ਹੈ: ਉਹ ਸੱਚਾ ਗੁਰੂ ਜਿਸਦੀ ਭਾਰਤ ਨੂੰ ਲੋੜ ਹੈ—ਕੋਈ ਵਿਦੇਸ਼ੀ ਨਹੀਂ, ਪਰ ਭਾਰਤ ਦੀ ਆਤਮਿਕ ਲਾਲਸਾ ਦੀ ਪੂਰਤੀ।
• ਮਸੀਹੀ ਧਰਮ ਵਿਦੇਸ਼ੀ ਨਹੀਂ: ਜਦੋਂ ਇਹ ਭਾਰਤੀ ਵਿਚਾਰ, ਕਵਿਤਾ ਅਤੇ ਜੀਵਨ ਸ਼ੈਲੀ ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਗਟ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਤਾਂ ਇਹ ਭਾਰਤ ਦੀ ਆਤਮਾ ਨਾਲ ਗੱਲ ਕਰਦਾ ਹੈ।
• ਕਿਰਪਾ ਕਰਮ ਤੋਂ ਵੱਡੀ ਹੈ: ਜਦੋਂ ਕਿ ਹਿੰਦੂ ਧਰਮ ਕਰਮ ਅਤੇ ਜਨਮਾਂ ਦੇ ਚੱਕਰ ’ਤੇ ਜ਼ੋਰ ਦਿੰਦਾ ਹੈ, ਸ਼ਰਮਾ ਨੇ ਮਸੀਹ ਵਿੱਚ ਮਾਫ਼ੀ, ਚੰਗਿਆਈ ਅਤੇ ਨਵੀਂ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਪਾਈ।

ਉਸਨੇ ਭਾਈ ਬਖ਼ਤ ਸਿੰਘ ਵਰਗੇ ਭਾਰਤੀ ਮਸੀਹੀ ਨੇਤਾਵਾਂ ਨਾਲ ਵੀ ਸਹਿਯੋਗ ਕੀਤਾ ਜੋ ਦੇਸੀ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਦੇ ਪ੍ਰਗਟਾਵਾਂ ’ਤੇ ਜ਼ੋਰ ਦਿੰਦੇ ਸਨ। ਉਸਦੀ ਕਹਾਣੀ ਨੇ ਕਈ ਉੱਚ ਜਾਤੀ ਦੇ ਭਾਰਤੀਆਂ, ਵਿਦਵਾਨਾਂ ਅਤੇ ਸੋਚਵਾਨਾਂ ਨੂੰ ਹਿੰਮਤ ਦਿੱਤੀ ਜੋ ਮਸੀਹ ’ਤੇ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਕਰਨ ਅਤੇ ਆਪਣੀ ਪਹਿਚਾਣ ਨੂੰ ਸੰਭਾਲਣ ਵਿੱਚ ਸੰਘਰਸ਼ ਕਰ ਰਹੇ ਸਨ।

ਸ਼ਰਮਾ ਦੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਅੱਜ ਵੀ ਭਾਰਤੀ ਖੋਜੀਆਂ ਨੂੰ ਪ੍ਰੇਰਿਤ ਕਰਦੀ ਹੈ। ਉਸਦੀ ਕਿਤਾਬ ਮਾਈ ਇਨਕਾਊਂਟਰ ਵਿਥ ਟ੍ਰੂਥ ਨੇ ਕਈ ਲੋਕਾਂ ਤੱਕ ਪਹੁੰਚ ਕੀਤੀ ਹੈ, ਖ਼ਾਸਕਰ ਪੜ੍ਹੇ-ਲਿਖੇ ਅਤੇ ਆਤਮਕ ਤੌਰ ’ਤੇ ਖੋਜ ਕਰਦੇ ਲੋਕਾਂ ਤੱਕ। ਉਸਨੇ ਦਿਖਾਇਆ ਕਿ ਭਾਰਤੀ ਸੰਸਕ੍ਰਿਤੀ ਅਤੇ ਮਸੀਹੀ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਇਕੱਠੇ ਫ਼ਲ-ਫੁੱਲ ਸਕਦੇ ਹਨ। ਉਸਦਾ ਉਦਾਹਰਨ ਇੱਕ ਡੂੰਘੇ ਭਾਰਤੀ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਦਾ ਪ੍ਰਤੀਕ ਹੈ ਜੋ ਯੇਸ਼ੂ ਵਿੱਚ ਬੁੱਧੀਮਾਨ, ਕਵਿਤਾਤਮਕ ਅਤੇ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੀ ਕਿਰਪਾ ਨੂੰ ਸਮਰਪਿਤ ਹੈ।

ਪੰਡਿਤ ਧਰਮ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ ਸ਼ਰਮਾ ਬਾਰੇ ਬਾਹਰੀ ਲਿੰਕ:

ਯੇਸ਼ੂ ਵਿੱਚ ਭਾਰਤੀ ਆਵਾਜ਼ਾਂ (ਬਦਲਾਅ ਦੀਆਂ ਕਹਾਣੀਆਂ)

ਯੇਸ਼ੂ ਨੇ ਤੁਹਾਡੇ ਲਈ ਕੀ ਕੀਤਾ ਹੈ

ਯੇਸ਼ੂ ਵਿੱਚ ਨਵਾਂ ਹੋਣਾ (ਪਹਿਲਾ ਕਦਮ)